Rus emperyalizmi, Ukrayna’dan defol!
Ukrayna’da 24 şubat tarihinden beri harp vardır ve bu, milyonlarca mültecinin kaçmasıyla sivil ve asker, on binlerce ölüm ve yaralanmaya yol açmıştır. Bu harp, dünyanın tüm proletaryalarına emperyalizm safhasına ulaşmış kapitalizmin en kuvvetli devletler arasında dünyanın tekrar tekrar paylaşılmasının kaçınılmaz bir şekilde harplere ve yok oluşlara yol açtığını hatırlatmıştır.Ukrayna, batılı emperyalizmler ile Rus emperyalizmi arasında bir çekişme sebebidir. 2014 senesinde Ukrayna, Rusya ile önceki ilişkilerinin zararına Avrupa Birliği ve NATO’ya katılmak istemiştir. Fakat Rus emperyalizmi, Kırım’ın ilhakı ve Donbas bölgesinin bir kısmının kontrolü ile bu vaziyetin kendisi için kabul edilemez olduğunu göstermişti.
Rus devleti için, Amerikan devletinin serpilmekte olan Çin kapitalizmine karşı mücadeleye verdiği öncelik, Avrupa ve Batı Asya devletlerinden kısmi geri çekilişi ve Afganistan’dan düzensiz çıkması batılı emperyalizmlerin ekonomik ve askeri boyunduruğunu gevşetme fırsatı vermiştir. Bu emperyalizmler askeri müdahalede bulunmayacaklarını açıkladıklarından dolayı, Putin birliklerine Ukrayna’yı tamamen ilhak etmek veya kendi emrinde kukla bir hükumet işbaşına getirmek maksadıyla saldırı emri vermiştir.
Ukrayna bir millet değil, Lenin ile Bolşeviklerin bir icadıdır. Stalin bu “çılgın icada” bir çare bulmaya çalışmıştır fakat bunu başaramamıştır. Vladimir Putin, 21 şubat
Enternasyonalist komünistler, Lenin ve Troçki’nin daima müdafaa ettikleri gibi kararlı bir şekilde emperyalist bir kuvvetin saldırısına karşı ezilen ülkenin yanında yer alırlar. Rusya üzerinde NATO baskısının askeri üslerinin gelişmesiyle artması tartışma götürmez bir mevzudur, fakat emperyalistler arası rekabet hiçbir şekilde Ukrayna’nın var oluşunun bile sorgulanmasını haklı çıkaramaz. Ukrayna proletaryası ile dünya proletaryasının vazifesi, sınıf bağımsızlığı temelinde Ukrayna’da sosyalist ihtilal için, enternasyonalizm için, Sosyalist Avrupa Birleşik Devletleri için mücadele ederek bu istiklal hakkını müdafaa etmektir. Ukrayna hükumeti milliyetçi burjuva bir hükumettir, Ukrayna ordusu bazı faşist birlikleri bile bünyesine katmış burjuva bir ordudur, ancak enternasyonalist komünistler Ukrayna’yı kayıtsız şartsız Rus emperyalizminin saldırısına karşı müdafaa ederler, tıpkı Amerika Birleşik Devletleri’nin yönettiği emperyalist koalisyonun saldırılarına karşı burjuva milliyetçilerin elinde olan Irak veya Sırbistan’ı müdafaa ettikleri gibi, tıpkı Filistin milli hareketi yönetiminin burjuva niteliğine rağmen (El Fetih, Hamas) Filistin’in Arap halkına destek verdikleri gibi, tıpkı “demokratik” emperyalizmlerin müttefiği monarşik ve Yahudi aleyhtarı Arabistan’ın Yemen’de yürüttüğü harbi kınadıkları gibi. Dün olmadığı gibi bugün de bu ezilen ve emperyalizm mağduru ülkeye verilen destek onun rejimine, hükumetine, Zelenski’ye verilen bir destek manasına gelmez.
Ukrayna’yı müdafaa etmek için ihtilalci bir perspektif
Rus emperyalizmi saldırısını haklı göstermek için Ukrayna’da ve bilhassa Donbas bölgesinde yaşayan ve Rusça konuşan azınlığa karşı yapılan “soykırım” bahanesini kullanmıştır. İşin aslında, azınlıkların hakları ve hürriyetleri çeşitli emperyalizmler tarafından kendi menfaatleri çerçevesinde kullanılmaktadır. 2014 senesinde, Ukrayna hükumeti Avrupa emperyalizmleri ile bağlarını kuvvetlendirmeye çalışmaktaydı. Ve Rus emperyalizmi bu baskıyı 2014 senesinde Kırım’ı ilhak etmek ve Donbas bölgesinde Donetsk Havzası ve Luhansk alanlarının ayrılıkçılığını devasa askeri destek vererek desteklemek için kullanmıştır.Lenin’in izinde çok lisan kullanılmasına saygıyı ve tüm milli azınlıkların eşit haklara sahip omasını, ki buna özerklik veya ayrılma hakkı da dahildir, destekliyoruz. Fakat hiçbir şekilde azınlıkların bu temel hakları Rus emperyalizminin saldırısına kayıtsız kalmaya yol açmaz.
Enternasyonalist komünistler, Rus emperyalizminin Ukrayna’da mağlup olması taraftarıdırlar. Ukrayna’nın kendisini müdafaa etmek için silah elde etme hakkı vardır, her ne kadar bu silahları sağlayan Amerikan ve Avrupalı emperyalizmler en azından Ukrayna’yı kendi etki alanlarında tutmak gibi kendi maksatlarını gütseler de. Ukrayna’nın mağlubiyeti, Ukrayna proletaryasının ezilmesi, Rus emperyalizminin kuvvetlenmesi ve Rus proletaryası üzerinde Putin’in diktatörlüğünün kuvvetlenmesi manasına gelir. Aksine Rus emperyalizminin mağlubiyeti, Rus proletaryasının baş kaldırmasının yolunu açacaktır, aynı zamanda Ukrayna proletaryasının teşkilatlanmasına ve kendi hesabına mücadele etmesine imkan verecektir. Perspektifimiz işte budur!
Amerikan ve Avrupalı emperyalizmler Rusya’ya karşı yaptırım salvolarına başvurmuştur, fakat Avrupalı kapitalizmler için vazgeçilmez olan doğal gaz ve petrol teslimatlarından kendilerini mahrum bırakmamışlardır. Rus oligarkların mal varlıklarını dondurmak mevzusunda ses yükseltmelerine rağmen, bir yandan bunun el koyma olmadığını, diğer yandan bunların büyük servetlere hoşgörülü bakan çeşitli vergi cennetleri sebebiyle kolayca bertaraf edildiklerini unutmamak gerekir. Fakat rublenin değerini düşüren finansal kısıtlamalar evvela Rus nüfusuna etki etmektedir, mesela binlerce otomobil fabrikaları işçisini işsiz bırakarak.
Ayrıca batılı emperyalizmler vaziyetten Rusya etrafındaki NATO üslerini kuvvetlendirmek için istifade etmektedirler, Amerika Birleşik Devletleri Avrupa’ya ilave 20000 asker göndermişlerdir, Fransız emperyalizmi Romanya’ya birlik göndermektedir, vs.
Emperyalizmin devamı insanlık için bir felakettir
Ukrayna’daki harp, küresel vaziyette bir dönüm noktası oluşturmaktadır. Önde gelen Avrupalı emperyalizmler ile Amerikan emperyalizmine karşı Çin emperyalizminin desteğini arayan Rus emperyalizmini karşı karşı getirmektedir. Batılı emperyalizmler, kendilerini doğrudan muharebeye sokacak ince çizgiyi geçmemeye itina etmektedirler, fakat bu harp emperyalistler arası bir harbe dönüşebilir. Putin için kabul edilemez olan Rus ordusunun Ukrayna’da bataklığa saplanması, kullanılan askeri vasıtaların nükleer silahlara varana dek tırmanmasına, dolayısıyla emperyalistler arası bir harbe yol açabilir.Ukrayna’daki harbin ezilen birçok ülkede ve gelişmiş ülkelerdeki proleterler ve toplumun fakirleşmiş katmanlarında ekonomik açıdan dramatik neticeleri olmuştur. Hakikaten de Ukrayna ve Rusya’dan gelen hububat, gübre ve nikel, vs. gibi çeşitli madenlerin teminindeki aksama sebebiyle bu mamullerin fiyatları spekülasyon da eklenince aşırı yükselmiştir. Böylece Mağrip veya Afrika’da birçok ülkede ekmek bulunamaz veya pahalılıktan erişilemez olmuştur. Rusya’nın önde gelen ihracatçılarından biri olduğu doğal gaz ile petrol fiyatları, çılgınca artamaya devam etmektedirler. Enflasyon hızlanmaktadır, Amerika Birleşik Devletleri’nde %8,5, İspanya’da neredeyse %10, Türkiye’de %61’den fazla, Arjantin’de %55’ten fazladır ve Cezayir’de %20’yi geçtiği söylenmektedir… bu da maaşları, emekli maaşlarını ve mevcut olduklarında sosyal yardımları kar gibi eritmektedir. Merkez bankaları verdikleri borçların faizini arttırmakta, büyüme yavaşlamakta, yeni bir küresel ekonomik veya finansal krizin işaretleri birikmektedir.
Tüm bunlar, emperyalizmler arası ve bölgesel kuvvetler arası çelişkileri kuvvetlendirmektedir. Militarizmin ceremesini askeri harcamaların genel bir şekilde artmasıyla üreticiler daha da çok çekmektedirler. Kapitalist sınıf, gezegeni kaçınılmaz bir şekilde ekolojik ve iklimsel bir felakete sürüklerken, kâr oranını harp ile krizlerinin faturasını emekçiler ile ezilen ülkelerin nüfusuna çıkararak muhafaza etmek istemektedir. Dini ayrımcılık, ecnebi aleyhtarlığı, mültecilerle göçmenlere yapılan zulüm, orduyla polisi kuvvetlendiren, hürriyetleri azaltan ve sosyal protestoları git gide suç kapsamına alan burjuva hükumetler tarafından açıkça müdafaa edilmektedir.
İhtilalci bir işçi enternasyonali kurmak için
Önde gelen sendika ile reformist parti (SPD, Labour Party, PS, PCF, PSOE, DSA…) liderlerinin NATO çizgisine hizalanmaları, diğer reformist partilerin (Partido dos Trabalhadores, LFI yani Asi Fransa…) Rus emperyalizmine verdikleri doğrudan veya dolaylı destek küresel işçi sınıfını felç etmekte, Ukrayna’daki harbe karşı kendi sınıf perspektifinden yoksun bırakmaktadır. Halbuki küresel proletaryanın seferberliği harbe son verebilir, emperyalizminin yürüttüğü harbe karşı protestoda bulunma cüretini gösterdiğinde sert bir şekilde bastırılan Rus proletaryasına yolu açabilir.Yozlaşmış işçi bürokrasilerinin sınıf işbirliğine karşı, enternasyonalist komünistler sendikal yönetimlerden ve reformist partilerden burjuvaziyle olan ilişkilerini koparmalarını talep ederler. Emperyalizmi ve harplerini mağlubiyete uğratmak için, emekçilerin kitle teşkilatlarından şu sloganlar üzerinde birleşik cephesini oluşturmalarını dayatmaları lazımdır:
Rus emperyalizmi, Ukrayna’dan defol! Ne NATO’ya, ne de herhangi Avrupalı veya Amerikalı bir emperyalizme hiçbir destek verilmesin! Batılı emperyalizmlerin birlikleri Orta Avrupa’dan çekilsin! Amerikalı birlikler tüm Avrupa’dan çekilsin! NATO lağvedilsin! Kahrolsun evvela Rus proletaryasına tesir eden ekonomik yaptırımlar! Hem Ukrayna’da, hem de Rusya’da sosyalist ihtilal!
Tüm dünyanın emekçilerinin, kendilerini parlamenter yanılsamalar, şovenizm ve burjuvazileri veya emperyalizmleri ile anlaşma yayan reformist partilerin yöneticileriyle sendikal bürokratların tesirinden çıkaracak ihtilalci bir işçi enternasyonaline ihtiyaçları vardır.
Maaşlar enflasyona endekslensin! Vazgeçilmez hizmet ve şirketlerin faaliyetleri üzerinde emekçi kontrolü sağlansın, gereksiz olanlar kapatılsın! Kapitalist gruplara el konulsun! İşçi şûralarına, burjuva devletle mesleki ordunun, baskıcı kolluk kuvvetlerinin ve faşist çetelerin silahlanmış emekçiler tarafından ilgasına dayalı işçi hükumeti kurulsun! Çevreyle insanlığın istikbalini koruyan ve sosyal ihtiyaçları karşılayan, nüfus tarafından kararlaştırılan imalat planı sağlansın! Küresel sosyalist federasyon!