2000 senesinden beri 30 bini aşkın kişi Avrupa’ya ulaşmaya çalışırken ölmüştür. Göçmenlerin %30’u Kuzey Afrika ya da Yakın Doğu’dan, %30’u Sahra altı Afrika’dan ve %11’i Afrika Boynuz’undan gelmektedir. 2014 yılında tüm dünyadaki 5000 göçmen ölümünün üçte ikisi Avrupa kapılarında meydana gelmiştir. Ölüm oranı Kanarya adalarından geçişte %2’ye Lampedusa ve Malta’dan geçişte ise %6’ya varmaktadır. Bu yılın başından beri en az 3000 göçmen Akdeniz’de ölmüştür. Bütün Avrupa’da işçi asıllı partiler yabancı emekçilere baskı uygulamakta, saygın burjuva partiler ise göçmen karşıtı ve faşizme kayan partiler ile yabancı düşmanlığı rekabetine girmekte; faşist gruplar Almanya ve Yunanistan’da göçmenlere saldırıda bulunmakta; Berlin duvarını kınayanlar İspanya’nın, Birleşik Krallığın, Macaristan’ın, Bulgaristan’ın ve Yunanistan’ın sınırlarına duvar örmektedirler.

Sınırlar kapatıldığında göçler ortadan kalkmamakta ancak daha riskli olmaktadır. Mülteciler kâh ikiyüzlü, kâh tiksindirici konuşmalarda bulunan Avrupa yetkilileri tarafından öldürülmektedirler. Hükûmetler sınırları açsa bu katliam son bulacaktır. Avrupa devletlerinin hükûmetleri (Avrupa Birliğinin devletleri yanında İsviçre, Rusya vs.) Suriye, Eritre, Afganistan gibi ülkelerden gelen fakirlere sınırlarını kapatmakta ancak aynı sınırları zenginlere, büyük kapitalistlere, onların mallarına ve sermayelerine açmaktadırlar. Nazilerin Avrupa Yahudileri ile aynı zamanda yok etmeye çalıştıkları Roman azınlık gibi Avrupa vatandaşlarına bile baskı uygulamaktadırlar.

İnsanların yer değiştirmesi daima süregelmiş bir olgudur. Güncel olarak 3,5 milyon Birleşik Krallık ve 1,7 Fransız vatandaşı gurbettedir: ailevi veya işsel nedenlerden olayı geçici ya da kesin olarak yabancı bir ülkede yaşamaktadırlar.

Avrupalı ve Amerikan hükûmetleri tüm dünyada sömürüde ve yağmada bulunan çok uluslu şirketlerinin menfaatlerini korumak için sınırları dışında askerî ve siyasi müdahalelerde bulunmaktadırlar. Selefiliği tüm dünyaya yayan, İslamcı gericiliği (Müslüman kardeşler, cihatçılar) finanse eden ve göçmenleri kabul etmeyi reddeden İslamcı Körfez rejimlerini (Katar, Suudi Arabistan, vs.) korumaktadırlar. Amerika Birleşik Devletleri Irak ve Afganistan’ı fethetmiş, Fransa Libya’yı bombalamıştır. Suriye halkı despotizme karşı baş kaldırınca, Esad, İran ve Rusya’nın desteği ile kendi halkını bombalamıştır. Bunun sonucu olarak Afganistan’da, Suriye’de ve Irak’ta kronik savaş ortamı meydana gelmiş ve totaliter bir rejim ortaya çıkmıştır (İslam Devleti)… ve buna milyonlarca mülteciyi de eklemek gerekir. Bunların büyük çoğunluğu komşu ülkelerce kabul edilmiştir: Lübnan (1,1 milyon Suriyeli), Türkiye (1,9 milyon)… Avrupa’ya göç eden azınlık sıklıkla Güney ve Doğu’daki en fakir Avrupa bölgelerinde sıkışıp kalmaktadır.

Sınırların kapatılması trajediler ortaya çıkarmakla kalmayıp, emekçileri kalıcı bir şekilde bölmekte ve sendikaları zayıflatmaktadır. Göçmenlerin çoğu aileleri ile ya da aileleri olmadan seyahat eden öğrenci ve maaşlı çalışanlardır. Yasa dışı şekilde Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği vs. sınırını geçtiklerinde kağıtsız yasa dışı göçmen durumuna düşmektedirler ve devamlı tedirginliğin yanında tüm işçi sınıfını zayıflatan iş koşulları ve maaşlar kabul etmek zorunda kalmaktadırlar.
Proleter enternasyonalizmini tekrar canlandırmak, bir devrimci işçi enternasyonali kurmak gerekmektedir. Bütün Avrupa’da, tüm emekçi sendikaları, tüm işçi asıllı partilerin talepleri şunlar olmalıdır:

Gözaltı kamplarının kapatılması! Tüm göçmenler ve aileleri için seyahat, ikâmet ve çalışma hürriyeti! Avrupa’yı gezmek ya da burada okumak isteyen öğrenciler için seyahat ve ikâmet özgürlüğü!
• Bütün emekçiler için siyasi haklar da dahil olmak üzere aynı haklar!
• Amerika, Belçika, İngiliz, Danimarka, Fransa ve Hollanda orduları tarafından Suriye ve Irak’ın bombardımanına son!
• Romanlara ve mültecilere polis baskısına son! Yabancı düşmanı yasaların feshedilmesi!
• Polis baskısıyla ırkçı ve faşist saldırılara karşı ulusal ve göçmen emekçilerin ortak savunmasının organize edilmesi!