En malofta unuanimeco, eĉ amaskomunikiloj kaj kapitalismaj registaroj kutime kritikaj pri Trump, aplaŭdas kune kun firmaj ŝatantoj de la MAGA-ideologio. La reformismaj partioj (Laborista Partio, Socialdemokratoj aŭ “Komunistoj”), la liberalaj burĝoj (en la Demokrata senco) kaj la verdaj partioj parolas pri “rompo”, “voĉo por paco”, “unua paŝo”. Ili koncedas la titolon de “Pac-anĝelo de la Jaro” al la usona prezidanto, kiu volas uzi usonajn urbojn kiel militajn trejnejojn. Sed la Trump-plano ne estas “pac-solvo”. Ĝi estas provo por:
- dispremi la palestinan reziston,
- meti la nacian demandon sub interimperiisman kontrolon,
- transformi la regionon de Gazao en “laboratorion” por kapitalismaj specialaj ekonomiaj zonoj,
- kaj stabiligi la kolonian regadon de Israelo.
Ĝi staras en rekta kontinueco kun antaŭaj falsaj “pacplanoj” (UN-Dispartiga Plano 1948, Oslo-Akordoj 1993, Vojmapo 2003, Kushner-Trump Plano 2020, Biden Plano 2024), kiuj ĉiam havis unu celon: la rekonon de la kolonia status quo de kaj la okupado de Palestino kaj la malhelpon de la rajto je memdetermino de la palestina popolo.
Ĉu religia konflikto?
La koloniigo de Palestino ekde la fino de la 19-a jarcento fare de la cionisma burĝaro, kun la helpo de la grandaj potencoj, kreis nacian demandon: palestinanoj (ĉu islamanoj aŭ kristanoj) estis forpelataj de sia tero kaj subpremataj de la kolonia ŝtato (kies fondintoj estis plejparte ateistoj) aŭ de aliaj imperiismaj vasaloj (Jordanio, Sirio, Libano, ktp.). Trump, male, asertas, ke tio estas nur religia miskompreno: “Procezo de interreligia dialogo estas establiĝanta” (punkto 10).
Ĉantaĝo per helpo
Helpaj liveroj, infrastruktur-konstruado, repatriigo de kaptitoj, ktp. (punktoj 2, 5, 7, 8) estas proponitaj ne kiel rajtoj, sed kiel favoroj – kondiĉe de politika kapitulaco. La humanitara katastrofo en Gazao, kiun Israelo mem kreis per blokadoj kaj bombadoj, tiel fariĝas levilo por ostaĝigi la loĝantaron.
Unuflanka “Demilitarigo”
La kernpunktoj rondiras ĉirkaŭ la malarmado de palestinaj rezistaj organizoj (punktoj 1, 6, 13, 15, 16, 17). Tio signifas, ke la senrajtigo de la subpremita nacio estas institucie sanktigita. Sen armiloj kaj sen organizoj, la palestina popolo restas sub la povo de israela truda regado kaj la okcidentaj imperiismaj potencoj.
Terminoj kiel “deradikaligita” aŭ “libera de terorismo” (punkto 1), “terorista” (punkto 13), “demilitarigo” (punkto 16), kaj “zonoj liberigitaj de terorismo” (punkto 17) servas por kalumnii la legitiman liberigan lukton kiel “terorismo”. Tio krimigas ĉian reziston kaj difinas la jardek-longan kolonian perforton de Cionismo kiel “sekurecon”.
Transira Administracio
La nomumo de “teknokratia, senpolitika palestina komitato” ne fare de la palestinanoj mem, sed de la “Packonsilio gvidata kaj prezidata de Donald Trump” (punkto 9) estas nenio malpli ol paternalismo al la palestina popolo.
Riviera aŭ malmultekosta laborejo?
La “ekonomia disvolva plano” de Trump por “florantaj modernaj urboj” kaj la establado de “speciala ekonomia zono” (punktoj 10 kaj 11) montras, ke ne temas pri nacia memdetermino, sed pri la integriĝo de la Gaza Sektoro en la imperiisman mondordon, Pax Americana, kiel loko por malmultekosta laborforto.
Du Okupaj Fortoj
La milita okupado restas, sed estas parte transdonita de Israelo (por kiu ĝi estas multekosta) al “internacia stabiliga forto” (punkto 15), kiu estus fakta okupa forto konsistanta el arabaj aŭ aliaj helpaj trupoj, ne usonaj sed sub usona komando. La cionisma armeo konservas liberan manon per la rajto al “ĉeesto en sekureca areo” (punkto 15).
La Mito de Du Ŝtatoj
Nur “kiam” Gazao estos pacigita, senarmigita kaj investanto-amika, kaj “kiam” la Palestina Aŭtoritato estos reformita (punktoj 9, 19, 20), tiam “la kondiĉoj por kredinda vojo al memdetermino kaj la kreado de la palestina ŝtato povus ĉeesti.” La uzo mem de la kondiĉilo (“povus”) montras, ke ĉi tio estas klasika prokrasto: la Ŝtato de Palestino restas eterna promeso, dependa de kondiĉoj difinitaj de la imperialistoj kaj la konsento de Israelo – kaj tial neniam plenumiĝos.
Fundamenta Karaktero de la Plano
La tuta plano ne estas pacplano, sed imperiisma diktaĵo. Ĝi ne celas nacian liberigon, sed prefere permanentan submetiĝon al la interesoj de Israelo kaj Usono. La fakto, ke Trump mem kaj figuroj kiel Tony Blair agos kiel kontrolistoj de “Estraro de Paco”, klare malkaŝas sian novkolonian naturon: Gazao estas traktata kiel protektorato, ne kiel parto de suverena palestina ŝtato.
Hamas akceptas la kadron difinitan de Trump
Malgraŭ ĉio, Netanjahu malfacile faros la planon akceptebla por la rasismaj kaj faŝismaj partioj en sia reganta koalicio.
Hamas plurfoje proklamis sian venkon malgraŭ la nemezurebla sufero de la loĝantoj de Gazao kaj siaj propraj malsukcesoj: la atenco kontraŭ ĝiaj gvidantoj hejme kaj eksterlande fare de Israelo, la forlaso de Hizbulaho en Libano kaj la islamistaj reĝimoj en Sirio kaj Irano, kaj la redukto al sporada gerila milito en Gazao… Sub premo de ĝia financisto, Kataro, ĝia gvidantaro ne povas kontraŭstari Trump rekte. La 3-an de oktobro, ĝi sendis pozitivan signalon al la “mediaciantaj ŝtatoj” (Egiptujo, Kataro, Turkio).
Hamas deklaris sian pretecon vendrede komenci tujajn intertraktadojn por la liberigo de la israelaj ostaĝoj tenataj en Gazao kaj fino de la milito, kiel parto de la plano proponita de Donald Trump. (L’Orient-Le Jour, la 3-a de oktobro)
Post la pozitiva respondo de la islamista registaro en Gazao, Trump esprimis sian ĝojon en video elsendita tuj poste el Vaŝingtono (“Ĝi estas granda tago”) kaj alvokis Israelon ĉesi bombadi la Gaza-strion, io kio ĝis nun ne okazis.
Defendu la subprematajn popolojn
La internacia laborista movado kaj ĝiaj organizoj, partioj kaj sindikatoj devas decide malakcepti ĉi tiun novkoloniisman planon. La jenaj postuloj estas tuj en la tagordo: